در كشف الغمه مينويسد- آبى در نثر الدرر ذكر كرده كه عبد الله ابن معمر ليثى بحضرت باقر گفت شنيده ‏ام شما متعه (عقد منقطع كه معروف بصيغه است) را اجازه ميدهى فرمود خدا در قرآن اجازه داده و پيامبر سنت قرار داده اصحاب او نيز عمل كرده ‏اند. گفت عمر از آن نهى كرده.
فرمود تو بدستور دوست خود رفتار كن من بدستور پيغمبر صلى الله عليه و آله.
                    
عبد الله گفت مايلى زنان خويشاوندت چنين كارى بكنند. امام فرمود احمق گفتگو از حكم خدا ربطى باسم زنان خويشاوند من نداشت آن كسى كه اين كار را در قرآن براى بندگان خود اجازه داده از تو و كسى كه بيجهت از آن جلوگيرى كرده غيرتش بيشتر است.
حالا بگو ببينم مايلى يكى از بستگان نزديكت همبستر با مردى از كوليهاى مدينه شود؟ گفت نه فرمود چرا چيزى كه خدا حلال كرده حرام ميدانى. گفت حرام نميدانم اما كولى با من همطراز نيست.
فرمود اگر مرد مؤمن و شايسته‏ اى باشد و خدا باو حوريه بدهد تو از كسى كه خدا او را دوست دارد بيزارى و از ازدواج با كسى كه همطراز با حوريه هست استنكاف دارى از روى سركشى و تكبر.
عبد الله خنده‏ اى كرده گفت سينه‏ هاى شما كانون علم و دانش است كه ميوه آن نصيب شما و برگش براى مردم است. كافى ج 6 ص 256     - زندگانى حضرت سجاد و امام محمد باقر عليهما السلام، ص: 256

 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: